صخره (فقه)صخره، سنگى مقدس در بیت المقدس ، و به معنی سنگ بزرگ و سخت می‌باشد. عنوان ياد شده به مناسبت در باب لعان و یمین آمده است. ۱ - تاریخچهبر اساس نقلى، در زمان حضرت داوود على نبيّنا و آله و عليه السّلام طاعونى شديد شيوع يافت. حضرت مردم را براى دعا به مكان فعلى بیت المقدس برد؛ زيرا مى‌ديد فرشتگان از اين مكان به آسمان ، عروج مى‌كنند. آنگاه حضرتش در محل فعلى صخره ايستاد و براى رفع طاعون دعا كرد. خداوند دعاى او را مستجاب كرد و طاعون بر طرف شد. از آن پس اين مكان به عنوان مسجد برگزيده شد. ۲ - شب معراجدر روايتى از امام صادق عليه السّلام آمده است: جبرئیل در شب معراج ، پیامبر اعظم صلّى اللّه عليه و آله را بر صخره نشاند و او از آنجا به آسمان‌ها بالا رفت. ۳ - قسم دادن نزد صخرهتغلیظ در قسم دادن بر حاکم، مستحب است. از مصاديق آن قسم دادن در مكانهاى مقدس، همچون بين رکن و مقام در مکّه و نزد صخره در بیت المقدس است. ۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۵۵. |